1 Kur Balaami u bind se në sytë e Zotit ishte një gjë e mirë të bekoje Izraelin, nuk përdori si herët e tjera magjinë, por ktheu fytyrën nga shkretëtira.
2 Dhe, me sytë e ngritur, Balaami pa Izraelin që kishte fushuar sipas fiseve, dhe Fryma e Perëndisë e mbuloi atë.
3 Atëherë shqiptoi orakullin e tij dhe tha: "Kështu thotë Balaami, bir i Beorit, kështu thotë njeriu, sytë e të cilit janë hapur,
4 kështu thotë ai që dëgjon fjalët e Perëndisë, ai që kundron vegimin e të Plotfuqishmit, ai që rrëzohet, por syçelë:
5 "Sa të bukura janë çadrat e tua, o Jakob, banesat e tua o Izrael!
6 Ato shtrihen si lugina, si kopshte gjatë një lumi, si aloe që Zoti ka mbjellë, si cedra pranë ujërave.