4 Atëherë fjala e Zotit iu drejtua duke i thënë: "Ai nuk do të jetë trashëgimtari yt, por ai që ka për të dalë nga të përbrendshmet e tua do të jetë trashëgimtari yt".
5 Pastaj e çoi jashtë dhe i tha: "Vështro me kujdes qiellin dhe numëro yjet, në rast se mund t'i numërosh", pastaj shtoi: "Kështu kanë për të qenë pasardhësit e tu".
6 Dhe ai i besoi Zotit, që ia vuri në llogari të drejtësisë.
7 Pastaj Zoti i tha: "Unë jam Zoti që të nxori nga Uri i kaldeasve, për të ta lënë si trashëgimi këtë vend".
8 Dhe Abrami pyeti: "Zot, Perëndi, nga mund ta di unë që do ta kem si trashëgim?".
9 Atëherë Zoti i tha: "Sillmë një mëshqerrë trevjeçare, një dhi trevjeçare, një dash trevjeçar, një turtull dhe një pëllumb të ri".
10 Atëherë Abrami i shpuri tërë këto kafshë, i ndau më dysh dhe vendosi secilën gjysmë përballë tjetrës; por zogjtë nuk i ndau.