6 Dhe ai i besoi Zotit, që ia vuri në llogari të drejtësisë.
7 Pastaj Zoti i tha: "Unë jam Zoti që të nxori nga Uri i kaldeasve, për të ta lënë si trashëgimi këtë vend".
8 Dhe Abrami pyeti: "Zot, Perëndi, nga mund ta di unë që do ta kem si trashëgim?".
9 Atëherë Zoti i tha: "Sillmë një mëshqerrë trevjeçare, një dhi trevjeçare, një dash trevjeçar, një turtull dhe një pëllumb të ri".
10 Atëherë Abrami i shpuri tërë këto kafshë, i ndau më dysh dhe vendosi secilën gjysmë përballë tjetrës; por zogjtë nuk i ndau.
11 Dhe disa zogj grabitqarë zbritën mbi kafshët e vrara, por Abrami i përzuri.
12 Me perëndimin e diellit, një gjumë i rëndë e zuri Abramin; dhe ja, një llahtari dhe një errësirë e thellë e kapluan atë.