17 Këta janë burime pa ujë dhe re që shtyhen nga era, për të cilët është ruajtur terri i errësirës.
18 Me fjalë të fryra e të kota bëjnë për vete me anë të kënaqësive trupore dhe me anë të fëlligështive ata që sapo kishin shpëtuar prej atyre që jetojnë në mashtrim.
19 U premtojnë liri kur ata vetë janë skllevër të prishjes, sepse njeriu bëhet skllav i atij që e mposht.
20 Nëse ata që u larguan nga ndyrësitë e botës nëpërmjet njohjes së Zotit dhe të Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht ngatërrohen përsëri me këto gjëra dhe mposhten nga ato, atëherë gjendja e tyre e fundit bëhet më e keqe se e para.
21 Do të ishte më mirë për ta të mos e kishin njohur udhën e drejtësisë, sesa pasi e njohën, ta braktisin urdhërimin e shenjtë që iu dha.
22 Këtu ndodh si te ajo fjala e urtë dhe e vërtetë: «Qeni u kthye në të vjellat e veta».dhe«Dosa e larë u kthyetë zhgërryhet sërish në llucë».