7 Por shpëtoi Lotin e drejtë, i cili vuante nga sjellja e fëlligësht e të pafeve.
8 Ky i drejtë jetonte mes tyre dhe shpirti i tij i drejtë mundohej dita-ditës kur shikonte me sy dhe dëgjonte me veshë veprat e tyre të paudha.
9 Zoti di t’i shpëtojë nga tundimi ata që i janë përkushtuar atij dhe di t’i ruajë të padrejtët që të ndëshkohen ditën e gjykimit,
10 sidomos ata që shkojnë pas lakmive të epsheve trupore dhe përbuzin pushtetin e Perëndisë.Ata janë të paturpshëm, arrogantë dhe njerëz që nuk kanë frikë të fyejnë fuqitë e lavdishme qiellore,
11 ndërsa engjëjt, që janë më të mëdhenj për nga forca dhe pushteti nuk sjellin para Zotit gjykime fyese kundër tyre.
12 Por ata janë pa mend, si kafshët që lindin për t’u kapur e për t’u therur. Ata flasin keq për gjërat që nuk i dinë dhe do të shkatërrohen po ashtu si kafshët;
13 do të marrin shpagimin e padrejtësisë.Ata e kanë për kënaqësi kur e kalojnë ditën në shthurje. Është njollë e turp që ata të marrin pjesë në darkat tuaja kur vazhdojnë ende të kënaqen në mashtrimet e tyre.