1 Prandaj, o vëllezërit e mi të dashur, që ju kujtoj me mall dhe që jeni gëzimi dhe kurora ime, qëndroni të fortë në Zotin, o fort të dashur.
2 I bëj thirrje Evodisë dhe Sintikës të jenë të një mendje me njëra-tjetrën sipas vullnetit të Zotit.
3 Të lutem edhe ty, o miku im i vërtetë, t’i ndihmosh ato, se kanë luftuar krah meje për ungjillin së bashku me Klementin dhe bashkëpunëtorët e mi të tjerë, emrat e të cilëve janë në librin e jetës.
4 Gëzohuni gjithnjë në Zotin. Përsëri po ju them: gëzohuni!
5 Zemërbutësia juaj le t’u bëhet e njohur të gjithë njerëzve. Zoti është afër.
6 Mos u shqetësoni për asgjë, po për çdo gjë drejtojani kërkesat tuaja Perëndisë me lutje, me përgjërime dhe me falënderime.