4 Kini durim deri në fund, që të jeni të përsosur, të plotë dhe pa asnjë të metë.
5 Nëse dikujt nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia dhe ai do t’i japë, sepse Perëndia u jep të gjithëve me zemërgjerësi dhe pa përçmim,
6 por le të kërkojë me besim dhe pa dyshuar. Kush dyshon, i ngjan valës së detit, që e ngre era dhe pastaj e përplas.
7 Ky njeri të mos pandehë se do të marrë ndonjë gjë nga Zoti,
8 sepse është njeri me dy mendje dhe i paqëndrueshëm në gjithçka që bën.
9 Vëllai i varfër le të krenohet, se do ta lartësojë Perëndia,
10 ndërsa vëllai i pasur se do ta përulë. I pasuri do të shkojë si lulja e barit.