5 Nëse dikujt nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia dhe ai do t’i japë, sepse Perëndia u jep të gjithëve me zemërgjerësi dhe pa përçmim,
6 por le të kërkojë me besim dhe pa dyshuar. Kush dyshon, i ngjan valës së detit, që e ngre era dhe pastaj e përplas.
7 Ky njeri të mos pandehë se do të marrë ndonjë gjë nga Zoti,
8 sepse është njeri me dy mendje dhe i paqëndrueshëm në gjithçka që bën.
9 Vëllai i varfër le të krenohet, se do ta lartësojë Perëndia,
10 ndërsa vëllai i pasur se do ta përulë. I pasuri do të shkojë si lulja e barit.
11 Dielli lind dhe nxehtësia e tij e than barin. Lulja e barit vyshket dhe bukuria i zhduket. Kështu do të vyshket edhe i pasuri në gjërat që bën.