7 โอ เหล่าบุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ยดิฉันขอให้เธอทั้งหลายสาบานต่อละมั่งหรือกวางตัวเมียในทุ่งว่าพวกเธอจะไม่เร้าหรือจะไม่ปลุกความรักให้ตื่นขึ้นจนกว่าความรักจะจุใจแล้ว
8 แน่ะ เสียงที่รักของดิฉันดูเถิด เขามาแล้วกำลังเต้นโลดอยู่บนภูเขากำลังกระโดดอยู่บนเนินเขา
9 ที่รักของดิฉันเป็นดุจละมั่งหรือดุจกวางหนุ่มดูเถิด เขากำลังยืนอยู่หลังกำแพงของเราเขาจ้องมองมาทางหน้าต่างแอบมองผ่านตาข่าย
10 ที่รักของดิฉันได้เอ่ยปากพูดกับดิฉันว่า“ที่รักของฉันเอ๋ย เธอจงลุกขึ้นเถอะคนสวยของฉันเอ๋ย ออกมากับฉันเถิด
11 เพราะว่า นี่แน่ะ ฤดูหนาวล่วงไปแล้วและฝนก็หมดแล้ว
12 ดอกไม้เบ่งบานไปทั่วพื้นดินเวลาสำหรับร้องเพลงมาถึงแล้วและเสียงคูของนกเขาก็ได้ยินอยู่ในถิ่นของเรา
13 ผลมะเดื่อกำลังสุกบนต้นและเถาองุ่นมีดอกบานอยู่มันส่งกลิ่นหอมฟุ้งที่รักของฉันเอ๋ย จงลุกขึ้นเถอะคนสวยของฉันเอ๋ย ออกมากับฉันเถิด