17 และดาวิดทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์เองไม่ใช่หรือที่บัญชาให้นับประชาชน? ข้าพระองค์เองเป็นผู้ได้ทำบาป และได้ทำความชั่วร้ายจริงๆ แต่บรรดาแกะเหล่านี้พวกเขาได้ทำอะไร? ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระหัตถ์ของพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์ และพงศ์พันธุ์ของบิดาข้าพระองค์ แต่ขออย่าให้โรคร้ายนั้นอยู่ท่ามกลางประชากรของพระองค์”
18 แล้วทูตของพระยาห์เวห์บัญชาให้กาดทูลดาวิดว่า ให้ดาวิดเสด็จขึ้นไปสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันคนเยบุส
19 ดาวิดจึงเสด็จขึ้นไปตามคำของกาด ซึ่งท่านทูลในพระนามของพระยาห์เวห์
20 โอรนันหันมาเห็นทูตสวรรค์ บุตรชายสี่คนของท่านที่อยู่กับท่านก็ซ่อนตัวเสีย ส่วนโอรนันนวดข้าวสาลีต่อ
21 เมื่อดาวิดเสด็จมายังโอรนัน โอรนันมองเห็นดาวิด และออกไปจากลานนวดข้าว ถวายบังคมดาวิดด้วยซบหน้าลงถึงดิน
22 และดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “จงให้ที่ลานนวดข้าวแก่เรา เพื่อเราจะสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์บนนั้น จงให้แก่เราตามราคาเต็ม เพื่อว่าภัยพิบัตินั้นจะได้หมดไปจากประชาชน”
23 แล้วโอรนันทูลดาวิดว่า “ทรงรับไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ และขอพระราชาเจ้านายของข้าพระบาททำสิ่งที่พระองค์ทรงเห็นชอบเถิด และข้าพระบาทขอถวายโคสำหรับเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และถวายเลื่อนนวดข้าวให้เป็นฟืน แล้วข้าวสาลีเป็นธัญบูชา ข้าพระบาทขอถวายหมด”