8 เพราะเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงโอดครวญและร่ำไห้ข้าพเจ้าจะเปลือยกายเปลือยเท้าไปไหนๆเสียงโอดครวญของข้าพเจ้าจะให้เหมือนเสียงหมาป่าและเสียงครวญครางเหมือนนกกระจอกเทศ
9 เพราะว่ารอยแผลของเมืองนั้นรักษาไม่หายและได้ลามมาถึงยูดาห์ได้มาถึงกระทั่งประตูเมืองแห่งประชากรของเราคือถึงเยรูซาเล็ม
10 อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัทอย่าร้องไห้ไปเลยจงเกลือกกลิ้งตัวอยู่ในฝุ่นในเมืองเบธเลอัฟราห์
11 ชาวเมืองชาฟีร์เอ๋ยจงผ่านไปตามทางของเจ้าด้วยตัวเปลือยเปล่าและอับอายชาวเมืองศานันไม่ได้ออกมาการร่ำไห้ของเบธเอเซลจะเอาสถานที่ตั้งของมันไปเสียจากเจ้า
12 เพราะว่าชาวมาโรทคอยการช่วยกู้อยู่ด้วยความร้อนใจเพราะภัยพิบัติได้ลงมาจากพระเจ้าถึงประตูเมืองเยรูซาเล็ม
13 ชาวเมืองลาคีชเอ๋ยจงเทียมม้าเข้ากับรถรบเจ้าเริ่มสร้างบาปกรรมให้แก่บุตรีของศิโยนเพราะได้พบการทรยศของอิสราเอลในเจ้า
14 เพราะฉะนั้น เจ้าจะต้องมอบของไว้อาลัยให้แก่โมเรเชท-กัทบรรดาเรือนของอัคซีบจะเป็นสิ่งอสัตย์แก่บรรดากษัตริย์อิสราเอล