2 มีมหาดเล็กในวงศ์ซาอูลคนหนึ่งชื่อศิบา เขาก็เรียกให้มาเฝ้าดาวิดและพระราชาตรัสกับเขาว่า “เจ้าคือศิบาหรือ” เขาทูลตอบว่า “ข้าพระบาทคือศิบาพ่ะย่ะค่ะ”
3 พระราชาจึงตรัสว่า “ไม่มีใครในวงศ์ซาอูลยังเหลืออยู่บ้างหรือ เพื่อเราจะได้แสดงความรักมั่นคงของพระเจ้าต่อเขา” ศิบากราบทูลพระราชาว่า “ยังมีโอรสของโยนาธานเหลืออยู่คนหนึ่ง เท้าของเขาเป็นง่อยพ่ะย่ะค่ะ”
4 พระราชาตรัสถามเขาว่า “เขาอยู่ที่ไหน” ศิบาจึงกราบทูลพระราชาว่า “เขาอยู่ในเรือนของมาคีร์บุตรอัมมีเอลในเมือง โลเดบาร์พ่ะย่ะค่ะ”
5 แล้วกษัตริย์ดาวิดรับสั่งให้คนไปนำเขามาจากเรือนของ มาคีร์บุตรอัมมีเอลที่โลเดบาร์
6 เมฟีโบเชทโอรสของโยนาธานราชโอรสของซาอูลได้ มาเฝ้าดาวิดและซบหน้าลงกราบถวายบังคม และดาวิดตรัสว่า “เมฟีโบเชทเอ๋ย” เขาทูลตอบว่า “ดูเถิด ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาท”
7 และดาวิดตรัสกับท่านว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเราจะสำแดงสัจกรุณาต่อท่าน เพื่อเห็นแก่โยนาธานบิดาของท่าน และเราจะมอบที่ดินทั้งหมดของซาอูลราชบิดาของ ท่านคืนแก่ท่าน และท่านจงรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะของเราเสมอไป”
8 และเขาก็กราบถวายบังคมและทูลว่า “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเป็นผู้ใดเล่า ซึ่งฝ่าพระบาทจะทอดพระเนตรสุนัขตายอย่างข้าพระบาทนี้”