16 แต่เขาทั้งหลายเยาะเย้ยทูตของพระเจ้าอยู่เสมอ และดูหมิ่นพระวจนะของพระองค์ และด่าผู้เผยพระวจนะ ของพระองค์ จนพระพิโรธของพระเจ้าพลุ่งขึ้นต่อประชากรของ พระองค์จนแก้ไม่ไหว
17 พระองค์จึงทรงนำพระราชาแห่งคน เคลเดีย มาต่อสู้เขาทั้งหลาย ผู้ซึ่งฆ่าชายหนุ่มของเขาด้วยดาบในพระนิเวศ อันเป็นสถานนมัสการของเขาและไม่มีความกรุณาแก่ชายหนุ่ม หรือหญิงพรหมจารี คนแก่หรือคนชรา พระองค์ทรงมอบทั้งหมดไว้ในมือของเขา
18 และเครื่องใช้ทั้งสิ้นของพระนิเวศของพระเจ้า ทั้งใหญ่และเล็กและทรัพย์ศฤงคารแห่งพระนิเวศของพระเจ้า และทรัพย์ศฤงคารแห่งพระราชาและแห่งเจ้านายของพระองค์ สิ่งทั้งหมดนี้พระองค์ทรงนำมายังบาบิโลน
19 และเขาเผาพระนิเวศของพระเจ้า และพังกำแพงเยรูซาเล็มลงและเอาไฟเผา วังของเมืองนั้นเสียสิ้น และทำลายเครื่องใช้ประเสริฐทั้งปวงในนั้น
20 และบรรดาผู้ที่รอดจากดาบนั้น พระองค์ทรงให้กวาดไปเป็นเชลยยังบาบิโลน และเขาทั้งหลายเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ และแก่ราชวงศ์ของพระองค์ จนถึงการสถาปนาราชอาณาจักรเปอร์เซีย
21 เพื่อให้สำเร็จตามพระวจนะของพระเจ้าทางปากของเยเรมีย์ จนแผ่นดินได้ปีสะบาโตครบตามที่ควร ตลอดวันและเวลาที่ถูกทิ้งร้างอยู่นั้นมันได้หยุดพักสงบ เพื่อให้สำเร็จกำหนดเจ็ดสิบปี
22 ในปีแรกแห่งรัชกาลไซรัสพระราชาของเปอร์เซีย เพื่อพระวจนะของพระเจ้าทางปากของเยเรมีย์จะสำเร็จ พระเจ้าทรงรบเร้าจิตใจของไซรัสพระราชาของเปอร์เซีย พระราชาจึงทรงมีประกาศตลอดราชอาณาจักรของพระองค์ และบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรลงว่า