เฉลยธรรมบัญญัติ 12:17-23 TNCV

17 อย่ารับประทานส่วนใดๆ ของสิ่งเหล่านี้ในเมืองของท่าน ไม่ว่าจะเป็นสิบลดของข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน หรือลูกหัวปีจากฝูงแพะแกะและฝูงวัว หรือสิ่งใดๆ ซึ่งท่านทูลปฏิญาณว่าจะถวายแด่พระเจ้า ของถวายตามความสมัครใจ หรือของถวายพิเศษ

18 ทั้งท่าน บุตรชายบุตรสาว คนใช้ชายหญิงของท่าน และคนเลวีจากเมืองของท่านจะต้องนำสิ่งเหล่านี้มารับประทานต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือก และจงปีติยินดีต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในทุกสิ่งที่ท่านทำ

19 อย่าละเลยชนเลวีตราบเท่าที่ท่านอาศัยในดินแดนของท่าน

20 เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้ทรงขยายพรมแดนตามที่ทรงสัญญาไว้ และท่านอยากรับประทานเนื้อสัตว์ พร้อมกับกล่าวว่า “ข้าพเจ้าอยากกินเนื้อ” ท่านก็กินได้มากเท่าที่ต้องการ

21 หากสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกเป็นที่สถาปนาพระนามของพระองค์นั้นอยู่ไกลเกินไปสำหรับท่าน ท่านก็สามารถฆ่าสัตว์จากฝูงแพะแกะและฝูงวัวที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ประทานตามที่ข้าพเจ้ากำชับไว้ และรับประทานในเมืองของท่านมากน้อยตามความต้องการ

22 เหมือนที่ท่านรับประทานละมั่งหรือกวางอยู่ในขณะนี้ และแม้แต่ผู้ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธีก็สามารถรับประทานเนื้อนั้นได้

23 แต่จงแน่ใจว่าท่านไม่ได้รับประทานเลือดเพราะเลือดเป็นชีวิต อย่ารับประทานชีวิตพร้อมกับเนื้อ