15 แล้วจะมีใครไปประกาศได้อย่างไรถ้าไม่มีคนส่งไป เหมือนกับที่พระคัมภีร์เขียนไว้ว่า “เป็นเวลาที่เหมาะจริงๆที่มีคนวิ่งมาบอกข่าวดีกับเรา”
16 แต่ไม่ใช่ทุกคนที่ทำตามข่าวดีนั้น เพราะอิสยาห์พูดไว้ว่า “องค์เจ้าชีวิต มีใครบ้างที่ไว้วางใจในถ้อยคำของเรา”
17 ดังนั้น ความไว้วางใจจะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อได้ยินข่าวดี เสียก่อน และคนจะได้ยินข่าวดีได้ ก็ต่อเมื่อมีคนออกไปประกาศเรื่องของพระคริสต์
18 แต่ผมขอถามหน่อยว่า พวกยิวไม่ได้ยินข่าวดีที่เราไปประกาศหรืออย่างไร ได้ยินแน่ เพราะพระคัมภีร์ พูดไว้ว่า“เสียงของพวกเขาได้กระจายออกไปทั่วโลกและถ้อยคำของพวกเขาได้แพร่ออกไปจนสุดขอบฟ้า” (สดุดี 19:4)
19 แต่ผมขอถามว่า คนอิสราเอล รู้เรื่องหรือเปล่า พวกเขารู้เรื่องแน่ ตอนแรกพระเจ้าพูดผ่านโมเสสว่า“เราจะใช้ชนชาติกระจอกๆทำให้พวกเจ้าอิจฉาเราจะใช้ชนชาติที่โง่ๆทำให้พวกเจ้าโมโห” (เฉลยธรรมบัญญัติ 32:21)
20 ต่อมาพระเจ้าพูดผ่านทางอิสยาห์ และอิสยาห์กล้าพูดว่า“คนที่ไม่ได้แสวงหาเรา ได้พบเราเราได้ปรากฏตัวให้กับคนที่ไม่สนใจเรา” (สดุดี 65:1)
21 แต่เรื่องของคนอิสราเอลนั้น พระเจ้าพูดว่า“เรายื่นมือเราออกไปทั้งวันให้กับพวกที่ไม่เชื่อฟังและต่อต้านเรา” (อิสยาห์ 65:2)