1 ทิโมธี 5:6-12 THA

6 แต่​แม่ม่าย​ที่​ปล่อย​ตัว​ปล่อย​ใจ​ก็​ถือ​ว่า​ตาย​ทั้ง​เป็น​แล้ว

7 ให้​สั่ง​เรื่อง​เหล่า​นี้​ด้วย​จะ​ได้​ไม่​มี​ใคร​โดน​ตำหนิ

8 แต่​ถ้า​มี​ใคร​ไม่​ยอม​เลี้ยงดู​ญาติ​พี่​น้อง​โดย​เฉพาะ​ครอบ​ครัว​ของ​ตัวเอง เขา​ก็​ได้​ทิ้ง​ความ​เชื่อ​แล้ว และ​แย่​ยิ่งกว่า​คน​ที่​ไม่​เชื่อ​เสีย​อีก

9 ส่วน​แม่ม่าย​ที่​จะ​ขึ้น​ทะเบียน​แม่ม่าย​ที่​หมู่​ประชุม​สนับสนุน​ได้​นั้น จะ​ต้อง​มี​อายุ​ไม่​น้อย​กว่า​หก​สิบ​ปี มี​สามี​เพียง​คน​เดียว

10 ต้อง​มี​ชื่อ​เสียง​ดี​ใน​หลาย​ด้าน เช่น​เคย​เลี้ยงดู​ลูกๆ เคย​ต้อนรับ​แขก​แปลก​หน้า เคย​ล้าง​เท้า​ให้​กับ​คน​เหล่า​นั้น​ที่​เป็น​ของ​พระเจ้า เคย​ช่วย​เหลือ​คน​ตก​ทุกข์​ได้​ยาก และ​ทุ่มเท​ใน​การ​ทำ​ความ​ดี​ทุก​อย่าง

11 แต่​อย่า​ให้​แม่ม่าย​ที่​ยัง​สาวๆ​อยู่ ขึ้น​ทะเบียน​แม่ม่าย​เลย เพราะ​เมื่อ​พวก​เธอ​ได้​อุทิศ​ตัว​ให้​กับ​พระคริสต์​แล้ว แต่​เกิด​ราคะ​ตัณหา​ขึ้น​มา​อยาก​จะ​แต่งงาน​ใหม่​อีก

12 ก็​จะ​ถูก​ประณาม​ได้​ว่า​ผิด​คำ​สัญญา​ที่​ให้​ไว้​กับ​พระเจ้า​ตั้ง​แต่​แรก