1 ซา‌มู‌เอล 30:9-15 TH1971

9 ดา‌วิด​ก็​ยก​ออก​ติด‍ตาม​พร้อม​กับ​คน​ที่​อยู่​กับ​ท่าน​หก‍ร้อย​นั้น และ​เขา​มา​ถึง​ลำ‍ธาร​เบ‌โสร์ คน​ที่​ล้า‍หลัง​ก็​พัก​อยู่​ที่‍นั่น

10 แต่​ดา‌วิด​ติด‍ตาม​ต่อ‍ไป ทั้ง​ตัว​ท่าน​และ​คน​สี่‍ร้อย สอง‍ร้อย​ที่​อ่อน‍เพลีย​เกิน​ที่​จะ​ข้าม​ลำ‍ธาร​เบ‌โสร์​ก็​หยุด​พัก​อยู่

11 เขา​ทั้ง‍หลาย​พบ​ชาว​อียิปต์​คน​หนึ่ง​อยู่​ที่​กลาง​แจ้ง จึง​นำ​เขา​มา​หา​ดา‌วิด ให้​ขนม‍ปัง​และ​เขา​ก็​รับ‍ประ‌ทาน​และ​ให้​น้ำ​เขา​ดื่ม

12 และ​ให้​ขนม​มะเดื่อ​แผ่น​หนึ่ง​กับ​ช่อ​องุ่น​แห้ง​สอง​ช่อ เมื่อ​เขา​รับ‍ประ‌ทาน​แล้ว จิต‍ใจ​ของ​เขา​ก็​ฟื้น‍ขึ้น เพราะ​เขา​ไม่​ได้​รับ‍ประ‌ทาน​ขนม‍ปัง​หรือ ดื่ม​น้ำ​มา​สาม​วัน​สาม​คืน​แล้ว

13 และ​ดา‌วิด​ถาม​เขา​ว่า “เจ้า​เป็น​คน​พวก​ไหน และ​เจ้า​มา​จาก​ไหน” เขา​ตอบ​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​เป็น​คน​หนุ่ม​ชาว​อียิปต์ เป็น​คน‍ใช้​ของ​คน​อา‌มา‌เลข คน​หนึ่ง เมื่อ​สาม​วัน​มา​แล้ว​ข้าพ‌เจ้า​ป่วย​นาย​ข้าพ‌เจ้า​จึง​ทิ้ง​ข้าพ‌เจ้า​ไว้

14 เรา​มา​ปล้น​ที่​ถิ่น​ใต้​ของ​คน​เค‌เร‌ธี และ​ปล้น​ที่​ส่วน​ของ​ยู‌ดาห์ และ​ที่​ถิ่น​ใต้​ของ​คา‌เลบ และ​เรา​เผา​เมือง​ศิก‌ลาก​เสีย​ด้วย​ไฟ”

15 ดา‌วิด​ถาม​เขา​ว่า “เจ้า​จะ​พา​เรา​ลง​ไป​ถึง​กอง​ปล้น​นี้​หรือ​ไม่” เขา​ตอบ​ว่า “ขอ​ปฏิ‌ญาณ​แก่​ข้าพ‌เจ้า​ใน​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เจ้า​ว่า จะ​ไม่​ฆ่า​ข้าพ‌เจ้า และ​ท่าน​จะ​ไม่​มอบ​ข้าพ‌เจ้า​ไว้​ใน​มือ​นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า ข้าพ‌เจ้า​จึง​จะ​พา​ท่าน​ไป​ที่​กอง​ปล้น​นั้น”