2 ซา‌มู‌เอล 17:9-15 TH1971

9 ดู‍เถิด ถึง​ขณะ​นี้​พระ‍องค์​ก็​ทรง​ซ่อน​อยู่​ใน​บ่อ​แห่ง​หนึ่ง หรือ​ใน​ที่​หนึ่ง​ที่​ใด​แล้ว​เมื่อ​มี​คน​ล้ม ตาย​ใน​การ​สู้‍รบ​ครั้ง​แรก​ใคร​ที่​ทราบ​เรื่อง​ก็​จะ​กล่าว​ว่า ‘ทหาร​ที่​ติด‍ตาม​อับ‌ซา‌โลม​ถูก​ฆ่า​ฟัน’

10 แม้​คน​ที่​กล้า‍หาญ ที่​จิต‍ใจ​เหมือน​อย่าง​สิงห์​ก็​จะ​กลัว​ลาน เพราะ​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍สิ้น​ทราบ​ว่า​เสด็จ‍พ่อ​ของ​ฝ่า​พระ‍บาท เป็น​วีร‌บุรุษ และ​คน​ที่​อยู่​ก็​เป็น​ทหาร​ที่​แข็ง​กล้า

11 แต่​คำ​ปรึก‌ษา​ของ​ข้า​พระ‍บาท​มี​ว่า ขอ​ฝ่า​พระ‍บาท​รวบ‍รวม​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍สิ้น ตั้ง‍แต่​ดาน​ถึง​เบ‌เออร์‌เช‌บา ให้​มาก‍มาย​ดั่ง​ทราย​ที่​ทะเล แล้ว​ฝ่า​พระ‍บาท​ก็​เสด็จ​คุม​ทัพ​ไป​เอง

12 เรา​ทั้ง‍หลาย​จะ​เข้า​รบ​กับ​เขา ณ ที่​หนึ่ง​ที่​ใด​ที่​พบ​กัน และ​เรา​จะ​เข้า​โจม‍ตี​เหมือน​น้ำ‍ค้าง​ตก​ใส่​พื้น‍ดิน ตัว​เขา​และ​คน​ที่​อยู่​กับ​เขา​ก็​จะ​ไม่‍มี​เหลือ​สัก​คน​หนึ่ง

13 ถ้า​เขา​จะ​ถอย‍ร่น​เข้า​ไป​ใน​เมือง คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍สิ้น​ก็​จะ​เอา​เชือก​มา​ลาก​เมือง​นั้น​ลง ไป​ที่​ลุ่ม​แม่‍น้ำ จน​กระ‌ทั่ง​ก้อน‍กรวด​สัก​ก้อน​หนึ่ง​ก็​ไม่‍มี​ให้​เห็น​ที่‍นั่น”

14 อับ‌ซา‌โลม​และ​คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍ปวง​ว่า “คำ​ปรึก‌ษา​ของ​หุชัย​คน​อารคี​ดี‍กว่า​คำ​ปรึก‌ษา ของ​อา‌หิ‌โธ‌เฟล” เพราะ​พระ‍เจ้า​ทรง​สถา‌ปนา​ที่​จะ​ให้​คำ​ปรึก‌ษา อัน​ดี​ของ​อา‌หิ‌โธ‌เฟล​พ่าย‍แพ้ เพื่อ​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​นำ​เหตุ‍ร้าย​มา​ยัง​อับ‌ซา‌โลม

15 แล้ว​หุชัย​จึง​บอก​ศา‌โดก​และ​อา‌บี‌ยา‌ธาร์​ปุโร‌หิต​ว่า “อา‌หิ‌โธ‌เฟล​ได้​ให้​คำ​ปรึก‌ษา​อย่าง‍นั้น​อย่าง‍นี้​แก่​อับ‌ซา‌โลม และ​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​อิส‌รา‌เอล​และ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​ให้​คำ​ปรึก‌ษา อย่าง‍นั้น​อย่าง‍นี้