2 ซา‌มู‌เอล 18:4-10 TH1971

4 พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เห็น​ชอบ​อย่าง‍ไร เรา​จะ​กระ‌ทำ​ตาม” พระ‍รา‌ชา​จึง​ทรง​ประ‌ทับ​ที่​ข้าง​ประ‌ตู​เมือง และ​บรร‌ดา​พล​ทั้ง‍หลาย​เดิน​ออก​ไป​เป็น​กอง‍ร้อย​กอง‍พัน

5 พระ‍รา‌ชา​รับ‍สั่ง​โย‌อาบ อา‌บี‌ชัย และ​อิท‌ทัย​ว่า “เบาๆ​มือ​กับ​ชาย‍หนุ่ม​นั้น ด้วย​เห็น‍แก่​เรา​เถิด คือ​กับ​อับ‌ซา‌โลม” พวก​พล​ก็​ได้​ยิน​คำ​รับ‍สั่ง​ซึ่ง​พระ‍รา‌ชา​ประ‌ทาน​แก่ ผู้​บัง‍คับ​บัญ‌ชา​ด้วย​เรื่อง​อับ‌ซา‌โลม

6 พวก​พล​จึง​เคลื่อน​ออก​ไป​เพื่อ​สู้​รบ​กับ​คน​อิส‌รา‌เอล การ​สง‌คราม​นั้น​ทำ​กัน​ใน​ป่า​เอฟ‌รา‌อิม

7 คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​พ่าย‍แพ้​แก่​ข้า‍ราช‍การ​ของ​ดา‌วิด มี​การ​ฆ่า​ฟัน​กัน​อย่าง​หนัก​ที่‍นั่น ทหาร​ตาย​เสีย​สอง‍หมื่น​คน​ใน​วัน​นั้น

8 การ​สง‌คราม​กระ‌จาย​ไป​ทั่ว​แผ่น‍ดิน ใน​วัน​นั้น​ป่า​กิน​คน​เสีย​มาก‍กว่า​ดาบ​กิน

9 เผอิญ​อับ‌ซา‌โลม​ไป​พบ​ข้า‍ราช‍การ​ของ​ดา‌วิด​เข้า อับ‌ซา‌โลม​ทรง​ล่อ​อยู่​และ​ล่อ​นั้น​ได้​วิ่ง​เข้า​ไป​ใต้​กิ่ง ต้น‍ก่อ‍หลวง​ใหญ่ ศีรษะ​ของ​ท่าน​ก็​ติด​กิ่ง​ต้น‍ก่อ​แน่น เมื่อ​ล่อ​นั้น​วิ่ง​เลย​ไป​แล้ว​ท่าน​ก็​แขวน​อยู่​ระหว่าง​ฟ้า​และ​ดิน

10 มี​ชาย​คน​หนึ่ง​มา​เห็น​เข้า จึง​ไป​เรียน​โย‌อาบ​ว่า “ดู‍เถิด ข้าพ‌เจ้า​เห็น​อับ‌ซา‌โลม​แขวน​อยู่​ที่​ต้น​ก่อ‍หลวง”