2 พง‌ศาว‌ดาร 18:15-21 TH1971

15 แต่​พระ‍รา‌ชา​ตรัส​กับ​ท่าน​ว่า “เรา​ได้​ให้​เจ้า​ปฏิ‌ญาณ​กี่​ครั้ง​แล้ว​ว่า เจ้า​จะ​พูด​กับ​เรา​แต่​ความ​จริง​ใน​พระ‍นาม​ของ​พระ‍เจ้า”

16 และ​ท่าน​ทูล​ว่า “ข้า‍บาท​ได้​เห็น​คน​อิส‌รา‌เอล​ทั้ง‍ปวง​กระ‌จัด‍กระ‌จาย อยู่​บน​ภูเขา อย่าง​แกะ​ที่​ไม่‍มี​ผู้ เลี้ยง และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘คน​เหล่า‍นี้​ไม่‍มี​นาย ให้​เขา​ต่าง​กลับ​ยัง​เรือน​ของ​ตน​โดย​สวัสดิ‌ภาพ​เถิด’ ”

17 พระ‍รา‌ชา​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​จึง​ทูล​เย‌โฮ‌ชา‌ฟัท​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​มิ‍ได้​บอก​ท่าน​แล้ว​หรือ​ว่า เขา​จะ​ไม่​เผย​สิ่ง‍ดี​เกี่ยว‍กับ​ข้าพ‌เจ้า​เลย แต่​สิ่ง​ชั่ว‍ร้าย​ต่าง​หาก”

18 และ​มี‌คา‌ยาห์​ทูล​ว่า “ฉะนั้น​ขอ​สดับ​พระ‍วจนะ​ของ​พระ‍เจ้า ข้า‍พระ‍บาท​ได้​เห็น​พระ‍เจ้า​ประ‌ทับ​บน​พระ‍ที่‍นั่ง​ของ​พระ‍องค์ และ​บรร‌ดา​บริ‌วาร​แห่ง​ฟ้า​สวรรค์​ยืน​ข้างๆ พระ‍องค์ ข้าง‍ขวา​พระ‍หัตถ์​และ​ข้าง​ซ้าย

19 และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘ผู้‍ใด​จะ​เกลี้ย‍กล่อม​อา‌หับ​พระ‍รา‌ชา​แห่ง​อิส‌รา‌เอล เพื่อ​เขา​จะ​ขึ้น​ไป​และ​ล้ม​ลง​ที่​รา‌โมท‌กิเล‌อาด’ บ้าง​ก็​ทูล​อย่าง‍นี้ บ้าง​ก็​ทูล​อย่าง​นั้น

20 แล้ว​มี​วิญ‌ญาณ​ดวง​หนึ่ง​มา​ข้าง‍หน้า เฝ้า​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​ทูล​ว่า ‘ข้า‍พระ‍องค์​จะ​เกลี้ย‍กล่อม​เขา​เอง’ และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า ‘จะ​ทำ​อย่าง‍ไร’

21 และ​เขา​ทูล​ว่า ‘ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ออก​ไป​และ​จะ​เป็น​วิญ‌ญาณ​มุสา​อยู่​ใน​ปาก​ของ ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ของ​เขา​ทุก​คน’ และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า ‘เจ้า​ไป​เกลี้ย‍กล่อม​เขา​ได้ และ​เจ้า​จะ​ทำ​ได้​สำ‌เร็จ จง​ไป​เถิด’