2 พง‌ศาว‌ดาร 18:19-25 TH1971

19 และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​ว่า ‘ผู้‍ใด​จะ​เกลี้ย‍กล่อม​อา‌หับ​พระ‍รา‌ชา​แห่ง​อิส‌รา‌เอล เพื่อ​เขา​จะ​ขึ้น​ไป​และ​ล้ม​ลง​ที่​รา‌โมท‌กิเล‌อาด’ บ้าง​ก็​ทูล​อย่าง‍นี้ บ้าง​ก็​ทูล​อย่าง​นั้น

20 แล้ว​มี​วิญ‌ญาณ​ดวง​หนึ่ง​มา​ข้าง‍หน้า เฝ้า​ต่อ​พระ‍พักตร์​พระ‍เจ้า​ทูล​ว่า ‘ข้า‍พระ‍องค์​จะ​เกลี้ย‍กล่อม​เขา​เอง’ และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า ‘จะ​ทำ​อย่าง‍ไร’

21 และ​เขา​ทูล​ว่า ‘ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ออก​ไป​และ​จะ​เป็น​วิญ‌ญาณ​มุสา​อยู่​ใน​ปาก​ของ ผู้​เผย​พระ‍วจนะ​ของ​เขา​ทุก​คน’ และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า ‘เจ้า​ไป​เกลี้ย‍กล่อม​เขา​ได้ และ​เจ้า​จะ​ทำ​ได้​สำ‌เร็จ จง​ไป​เถิด’

22 เพราะ​ฉะนั้น ดู‍เถิด พระ‍เจ้า​ทรง​ใส่​วิญ‌ญาณ​มุสา​ใน​ปาก​ของ​เหล่า​ผู้​เผย พระ‍วจนะ​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท พระ‍เจ้า​ทรง​ลั่น​พระ‍วาจา​เป็น​ความ​ร้าย​เกี่ยว​กับ​ฝ่า‍พระ‍บาท”

23 แล้ว​เศ‌เด‌คี‌ยาห์​บุตร​เค‌นา‌อะ‌นาห์​ได้​เข้า​มา​ใกล้​และ ตบ​แก้ม​มี‌คา‌ยาห์​พูด​ว่า “พระ‍วิญ‌ญาณ​ของ​พระ‍เจ้า​ไป​จาก​ข้า​พูด​กับ​เจ้า​ได้​อย่าง‍ไร”

24 และ​มี‌คา‌ยาห์​ตอบ​ว่า “ดู‍เถิด เจ้า​จะ​เห็น​ใน​วัน​นั้น เมื่อ​เจ้า​เข้า​ไป​ใน​ห้อง​ชั้น‍ใน​เพื่อ​จะ​ซ่อน​ตัว​เจ้า”

25 และ​พระ‍รา‌ชา​แห่ง​อิส‌รา‌เอล​ตรัส​ว่า “จง​จับ​มี‌คา‌ยาห์ พา​เขา​กลับ​ไป​มอบ​ให้​อา‌โมน​ผู้​ว่า​ราช‍การ​เมือง และ​แก่​โย‌อาช​ราช​โอรส