2 พง‌ศาว‌ดาร 7:13-19 TH1971

13 ถ้า​เรา​ปิด​ฟ้า​สวรรค์​มิ‍ให้​ฝน​ตก หรือ​เรา​บัญ‌ชา​ให้​ตั๊ก‌แตน‍โม​มา​กิน​แผ่น‍ดิน หรือ​ส่ง​โรค​ระบาด​มา​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍กร​ของ​เรา

14 ถ้า​ประ‌ชา‍กร​ของ​เรา​ผู้​ซึ่ง​เขา เรียก​กัน​โดย​ชื่อ​ของ​เรา​นั้น​จะ​ถ่อม‍ตัว​ลง และ​อธิษ‌ฐาน​และ​แสวง‍หา​หน้า​ของ​เรา และ​หัน​เสีย​จาก​ทาง‍ชั่ว​ของ​เขา เรา​ก็​จะ​ฟัง​จาก​สวรรค์ และ​จะ​ให้​อภัย​แก่​บาป ของ​เขา​และ​จะ​รัก‌ษา​แผ่น‍ดิน​ของ​เขา​ให้​หาย

15 และ​ตา​ของ​เรา​จะ​ลืม​อยู่​และ​หู​ของ​เรา​จะ​ฟัง​คำ อธิษ‌ฐาน​ซึ่ง​เขา​ทั้ง‍หลาย​อธิษ‌ฐาน ณ สถาน‍ที่​นี้

16 เพราะ​บัด‍นี้​เรา​ได้​เลือก‍สรร​และ​กระ‌ทำ​ให้ นิเวศ​เป็น​ที่​บริ‌สุทธิ์​เพื่อ​นาม​ของ​เรา​จะ​อยู่​ที่‍นั่น​เป็น​นิตย์ ตา​ของ​เรา​และ​ใจ​ของ​เรา​จะ​อยู่​ที่‍นั่น​ตลอด​เวลา

17 ส่วน​เจ้า ถ้า​เจ้า​ดำ​เนิน​ต่อ‍หน้า​เรา​อย่าง ดา‌วิด​บิดา​ของ​เจ้า​ดำ‌เนิน​นั้น กระ‌ทำ​ตาม​ทุก​สิ่ง​ซึ่ง​เรา​ได้​บัญ‌ชา​แก่​เจ้า และ​รัก‌ษา​กฎ‍เกณฑ์​ของ​เรา​และ​กฎ‍หมาย​ของ​เรา

18 แล้ว​เรา​จะ​สถา‌ปนา​ราช​บัล‌ลังก์​ของ​เจ้า ดัง‍ที่​เรา​ได้​กระ‌ทำ​พันธ‌สัญ‌ญา​ไว้​กับ​ดา‌วิด​บิดา​ของ​เจ้า​ว่า ‘เจ้า​จะ​ไม่​ขาด​ชาย​ผู้​หนึ่ง​ที่​จะ​ครอบ‍ครอง​เหนือ อิส‌รา‌เอล’

19 แต่​ถ้า​เจ้า​หัน​ไป​และ​ทอด‍ทิ้ง​กฎ‍เกณฑ์​ของ เรา​และ​บัญ‌ญัติ​ของ​เรา​ซึ่ง​เรา​ตั้ง​ไว้​ต่อ​หน้า​เจ้า และ​ไป​ปรน‌นิบัติ​พระ​อื่น​และ​นมัส‌การ​พระ​เหล่า​นั้น