18 จิตใจของเขาทั้งหลายร้องทูลพระเจ้าว่าโอ กำแพงของธิดาแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ยจงหลั่งน้ำตาให้ไหลอาบทั้งกลางวันและกลางคืนดุจน้ำในลำธารเจ้าอย่าได้หยุดหย่อนเลยอย่าให้น้ำตาแห้งจากลูกตาเลย
19 จงลุกขึ้นร้องไห้ในกลางคืน ตามยามระบายความในใจของเจ้าออกมาอย่างน้ำตรงพระพักตร์พระเจ้าจงชูมือทั้งสองของเจ้าขึ้นตรงไปยังพระองค์เพื่อขอชีวิตของบรรดาลูกเด็กเล็กแดงของเจ้าที่หิวจนเป็นลมสลบไปตามหัวถนนหนทางทุกแห่ง
20 ข้าแต่พระเจ้า ขอทอดพระเนตรเถิดว่าพระองค์ได้ทรงกระทำการเช่นนี้แก่ผู้ใดควรที่พวกผู้หญิงจะกินลูกของตนหรือจะกินทารกที่ยังอุ้มอยู่หรือพวกปุโรหิตและพวกผู้เผยพระวจนะควรจะถูกประหารในสถานนมัสการขององค์พระผู้เป็นเจ้าหรือ
21 คนหนุ่มและคนแก่นอนเหยียดอยู่ตามพื้นดินในถนนสาวพรหมจารีและชายหนุ่มของข้าพระองค์ถูกคมกระบี่หวดล้มลงแล้วพระองค์ได้ทรงประหารเขาในวันเมื่อพระองค์ทรงกริ้วได้ทรงสังหารเขาเสียโดยปราศจากพระกรุณา
22 พระองค์ได้ทรงเรียกผู้ที่ข้าพระองค์กลัวรอบทุกด้านมาอย่างในวันเทศกาลพอถึงวันที่พระองค์ทรงพระพิโรธก็ไม่มีสักคนหนึ่งหนีเอาตัวรอดได้หรือคงเหลือตกค้างรอดตายอยู่ผู้ที่ข้าพระองค์ได้อุ้มชูและเลี้ยงดูมานั้นศัตรูของข้าพระองค์ได้เผาผลาญเสียหมดแล้ว