2 และประชาชาติเป็นอันมากจะมากล่าวว่า“มาเถิด ให้เราขึ้นไปยังภูเขาของพระเจ้ายังพระนิเวศแห่งพระเจ้าของยาโคบเพื่อพระองค์จะทรงสอนวิถีของพระองค์แก่เราและเพื่อเราจะเดินในมรรคาของพระองค์”เพราะว่าพระธรรมจะออกมาจากศิโยนและพระวจนะของพระเจ้าจะออกมาจากเยรูซาเล็ม
3 พระองค์จะทรงวินิจฉัยระหว่างชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากและจะทรงตัดสินเพื่อบรรดาประชาชาติอันแข็งแรงที่ อยู่ไกลออกไปและเขาทั้งหลายจะตีดาบของเขาให้เป็นผาลไถนาและหอกของเขาให้เป็นขอลิดประชาชาติจะไม่ยกดาบต่อสู้กันอีกเขาจะไม่ศึกษายุทธศาสตร์อีกต่อไป
4 แต่ต่างก็นั่งอยู่ใต้ซุ้มองุ่นและใต้ต้นมะเดื่อของตนและจะไม่มีใครมากระทำให้เขาสะดุ้งกลัวเพราะพระโอษฐ์ของพระเจ้าจอมโยธาได้ตรัสอย่างนี้แล้ว
5 ด้วยว่าบรรดาชนชาติทั้งหลายต่างก็ดำเนินในนามแห่งพระของตนแต่เราจะดำเนินในพระนามของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราเป็นนิตย์สืบๆไป
6 พระเจ้าตรัสว่า ในคราวนั้นเราจะรวบรวมคนขาพิการและจะรวบรวมบรรดาผู้ที่ถูกขับไล่ไปและบรรดาผู้ที่เราได้ให้ทุกข์ใจ
7 คนที่ขาพิการนั้น เราจะให้เป็นคนที่เหลืออยู่คนที่ถูกทิ้งไปนั้นเราจะให้เป็นชนชาติที่เข้มแข็งและพระเจ้าจะทรงปกครองเหนือเขาที่ภูเขาศิโยนตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจนชั่วกัลปาวสาน
8 โอ หอคอยที่เฝ้าฝูงสัตว์เอ๋ยเจ้าผู้เป็นเนินเขาบุตรีศิโยนราชอำนาจจะมาสู่เจ้าอาณาจักรดั้งเดิมจะกลับมาคือราชอาณาจักรแห่งบุตรีเยรูซาเล็ม