4 แต่ต่างก็นั่งอยู่ใต้ซุ้มองุ่นและใต้ต้นมะเดื่อของตนและจะไม่มีใครมากระทำให้เขาสะดุ้งกลัวเพราะพระโอษฐ์ของพระเจ้าจอมโยธาได้ตรัสอย่างนี้แล้ว
5 ด้วยว่าบรรดาชนชาติทั้งหลายต่างก็ดำเนินในนามแห่งพระของตนแต่เราจะดำเนินในพระนามของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราเป็นนิตย์สืบๆไป
6 พระเจ้าตรัสว่า ในคราวนั้นเราจะรวบรวมคนขาพิการและจะรวบรวมบรรดาผู้ที่ถูกขับไล่ไปและบรรดาผู้ที่เราได้ให้ทุกข์ใจ
7 คนที่ขาพิการนั้น เราจะให้เป็นคนที่เหลืออยู่คนที่ถูกทิ้งไปนั้นเราจะให้เป็นชนชาติที่เข้มแข็งและพระเจ้าจะทรงปกครองเหนือเขาที่ภูเขาศิโยนตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจนชั่วกัลปาวสาน
8 โอ หอคอยที่เฝ้าฝูงสัตว์เอ๋ยเจ้าผู้เป็นเนินเขาบุตรีศิโยนราชอำนาจจะมาสู่เจ้าอาณาจักรดั้งเดิมจะกลับมาคือราชอาณาจักรแห่งบุตรีเยรูซาเล็ม
9 เออ ทำไมเจ้าร้องไห้เสียงดังไม่มีกษัตริย์ปกครองเจ้าหรือที่ปรึกษาของเจ้าพินาศเสียแล้วหรือเจ้าจึงเจ็บปวดรวดร้าวอย่างกับหญิงจะคลอดบุตร
10 โอ บุตรีศิโยนเอ๋ย จงบิดตัวและโอดครวญไปเถิดอย่างกับหญิงจะคลอดบุตรเพราะบัดนี้เจ้าจะต้องออกไปจากนครไปพักอยู่ตามไร่นาเจ้าจะต้องไปยังบาบิโลนจะมีผู้ช่วยกู้เจ้า ณ ที่นั่นพระเจ้าจะทรงไถ่เจ้า ณ ที่นั่นให้พ้นจากมือศัตรูของเจ้า