เฉลย‍ธรรม‍บัญ‌ญัติ 20:6-12 TH1971

6 ใคร​ที่​ปลูก​สวน‍องุ่น​และ​ยัง​มิ‍ได้​รับ‍ประ‌ทาน​ผล​จาก​สวน‍องุ่น​นั้น ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน เกรง‍ว่า​เขา​จะ​ตาย​เสีย​ใน​สง‌คราม และ​คน​อื่น​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ผล​องุ่น​นั้น

7 ผู้‍ใด​ที่​หมั้น​หญิง​ไว้​เป็น​ภรรยา​แล้ว แต่​ยัง​ไม่​ได้​แต่ง‍งาน​กัน ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน​ของ​ตน เกรง‍ว่า​เขา​จะ​ตาย​เสีย​ใน​สง‌คราม และ​ชาย​อื่น​จะ​ได้​นาง​ไป​เสีย’

8 และ​นาย‍ทหาร​จะ​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ต่อ‍ไป​อีก​ว่า ‘ผู้‍ใด​ที่​อยู่​ที่‍นี่​มี​จิต‍ใจ​กลัว​และ​วิตก ให้​ผู้‍นั้น​กลับ​ไป​บ้าน​ของ​ตน​เสีย เกรง‍ว่า​จิต‍ใจ​เพื่อน​ของ​เขา​จะ ละลาย​ไป​เหมือน​กับ​จิต‍ใจ​ของ​เขา’

9 เมื่อ​นาย‍ทหาร​พูด​กับ​ประ‌ชา‍ชน​จบ​ลง​แล้ว ก็​ให้​เลือก​ตั้ง​ผู้​บัง‍คับ​บัญ‌ชา​กอง​ต่างๆ​ให้​เป็น​หัว‍หน้า​ประ‌ชา‍ชน

10 “เมื่อ​พวก​ท่าน​เข้า​ไป​ใกล้​เมือง​ซึ่ง​ท่าน​จะ​ไป​สู้‍รบ​นั้น จง​เสนอ​หลัก​สันติ‍ภาพ​แก่​เมือง​นั้น​ก่อน

11 ถ้า​เขา​ตอบ​ท่าน​อย่าง​สันติ​และ​เปิด​ประ‌ตู​เมือง​ให้​แก่​ท่าน ก็​ให้​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍ปวง​ที่​พบ​อยู่​ใน​เมือง​นั้น​ทำ‍งาน​โย‌ธา ให้​แก่​ท่าน​และ​ปรน‌นิบัติ​ท่าน

12 ถ้า​เมือง​นั้น​ไม่​ร่วม​สันติ​กับ​ท่าน แต่​กลับ​ออก​มา​รบ ก็​ให้​ท่าน​เข้า​ล้อม​ตี​เมือง​นั้น​ได้