เฉลย‍ธรรม‍บัญ‌ญัติ 22:14-20 TH1971

14 และ​หา​เหตุ​ว่า​หญิง​นั้น​ประ‌พฤติ​สิ่ง​น่า​อาย กระ‌ทำ​ให้​ชื่อ‍เสียง​ของ​นาง​เสีย​หาย โดย​กล่าว​ว่า ‘ข้า​รับ​หญิง​คน​นี้​มา​เป็น​ภรรยา ครั้น​ข้า​เข้า​สม‍สู่​กับ​นาง​ก็​เห็น​ว่า นาง​ไม่‍มี​เครื่อง​หมาย​ของ​หญิง​พรหม‌จารี’

15 บิดา​ของ​หญิง‍สาว​คน​นั้น​และ​มารดา​จะ​ต้อง​นำ​ของ​สำ‌คัญ อัน​เป็น​พยาน​ว่า​หญิง​นั้น​เป็น​พรหม‌จารี​มา​ให้​พวก​ผู้ใหญ่​ของ เมือง​นั้น​ที่​ประ‌ตู‍เมือง

16 และ​บิดา​ของ​หญิง‍สาว​นั้น​จะ​บอก​กับ​พวก​ผู้ใหญ่​ว่า ‘ข้า​ได้​ยก​ลูก‍สาว​ของ​ข้า​ให้​เป็น​ภรรยา​ชาย​คน​นี้ และ​เขา​กลับ​เกลียด‍ชัง

17 นี่‍แหละ​ชาย​ผู้​นี้​หา​เหตุ​กล่าว​ติเตียน​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ไม่​เห็น​ว่า บุตร‍สาว​ของ​ท่าน​มี​เครื่อง​หมาย​ของ​หญิง​พรหม‌จารี​เลย” นี่‍แหละ​เป็น​ของ​สำ‌คัญ​ว่า ลูก‍สาว​ของ​ข้า​เป็น​หญิง​พรหม‌จารี’ แล้ว​เขา​จะ​คลี่​เครื่อง​แต่ง‍กาย​นั้น​ออก ต่อ‍หน้า​พวก​ผู้ใหญ่​ให้​เป็น​พยาน

18 ให้​พวก​ผู้ใหญ่​ของ​เมือง​นั้น​จับ​ชาย​คน​นั้น​มา​เฆี่ยน

19 และ​ปรับ​เขา​หนึ่ง‍ร้อย​เช‌เขล และ​มอบ​เงิน​นั้น​ให้​แก่​บิดา​ของ​หญิง‍สาว เพราะ​เขา​ทำ​ให้​หญิง​พรหม‌จารี​อิส‌รา‌เอล​คน​หนึ่ง​เสีย​ชื่อ หญิง​นั้น​จะ​เป็น​ภรรยา​ของ​เขา​ต่อ‍ไป เขา​จะ​หย่า‍ร้าง​ไม่​ได้​เลย​ตลอด​ชีวิต

20 แต่​ถ้า​เรื่อง​นั้น​เป็น​ความ​จริง​และ​หา​เครื่อง​หมาย​ของ​หญิง พรหม‌จารี​ที่​หญิง‍สาว​นั้น​ไม่​ได้