เฉลย‍ธรรม‍บัญ‌ญัติ 32:22-28 TH1971

22 เพราะ​มี​ไฟ​ก่อ​ขึ้น​ด้วย​เหตุ​ความ​กริ้ว​ของ​เรา​นั้นไฟ​ก็​ไหม้​ลุก‍ลาม​ไป​จน​ถึง​ก้น‍ลึก​ของ​แดน​ผู้​ตายเผา​แผ่น‍ดิน​โลก​และ​พืช‍ผล​ใน​นั้นและ​ก่อ​เพลิง​ติด​ราก​ขุน‍เขา

23 “ ‘เรา​จะ​สุม​สิ่ง​ร้าย​ไว้​บน​เขา​ทั้ง‍หลายและ​ปล่อย​ลูก‍ธนู​ของ​เรา​มา​ยิง​เขา

24 เขา​จะ​ซูบ‍ผอม​ไป​เพราะ​ความ​หิว​ความ​ร้อน​อัน​แรง‍กล้าและ​โรค​พิษ‍ร้าย​จะ​เผา​ผลาญ​เขา​เสียเรา​จะ​ส่ง​ฟัน​สัตว์‍ร้าย​ให้​มา​ขบกับ​พิษ​ของ​สัตว์​เลื้อย‍คลาน​ใน​ผง‍คลี

25 ใน​กลาง‍แจ้ง​จะ​มี​ดาบ​มา​ทำ​ให้​โศก‍เศร้าที่​ใน​ห้อง​จะ​มี​ความ​กลัวทำ‌ลาย​ทั้ง​ชาย​หนุ่ม​และ​หญิง​พรหม‌จารีทั้ง​เด็ก​ที่​ยัง​ดูด​นม​และ​คน​ที่​ผม​หงอก

26 เรา​พูด​แล้ว​ว่า “เรา​จะ​ให้​เขา​กระ‌จัด​กระ‌จาย​ไปเรา​จะ​ให้​ชื่อ​ของ​เขา​ศูนย์​ไป​จาก​ความ​ทรง​จำ​ของ​มนุษย์”

27 ถ้า​หาก​ว่า​เรา​ไม่​กลัว​ว่า​ศัตรู​จะ​ว่า​ย้อน​เราเกรง‍ว่า​ศัตรู​จะ​คิด​ผิด​ไปกลัว​ว่า​ศัตรู​ทั้ง‍หลาย​จะ​พูด​ว่า “กำ‌ลัง​มือ​ของ​เรา​ซิ​มี‌ชัยพระ‍เจ้า​หา‍ได้​ทรง​กระ‌ทำ​การ​นี้​ไม่” ’

28 “เพราะ‍ว่า​เขา​ทั้ง‍หลาย​เป็น​ประ‌ชา‍ชาติ​ที่​ไม่​ยอม​ฟัง​คำ​ปรึก‌ษาใน​พวก​เขา​ไม่‍มี​ความ​เข้า‍ใจ