10 และข้าพเจ้าเข้าไปในเรือนของเชไมอาห์ บุตรเดไลยาห์ ผู้เป็นบุตรเมเหทาเบล ผู้ที่เก็บตัวอยู่ เขาพูดว่า “ให้เราไปพบกันในพระนิเวศของพระเจ้าในพระวิหาร ให้เราปิดประตูพระวิหารเสีย เพราะเขาทั้งหลายจะมาฆ่าท่าน เวลากลางคืนเขาจะมาฆ่าท่านเสีย”
11 แต่ข้าพเจ้าว่า “คนอย่างข้าพเจ้าจะหนีหรือ และคนอย่างข้าพเจ้าจะเข้าไปอยู่ในพระวิหาร และมีชีวิตอยู่ได้หรือ ข้าพเจ้าไม่ไป”
12 ข้าพเจ้าเข้าใจและเห็นว่า พระเจ้ามิได้ทรงใช้เขา แต่เขาได้เผยพระวจนะใส่ร้ายข้าพเจ้า เพราะโทบีอาห์และสันบาลลัทได้จ้างเขา
13 เขาทั้งสองได้จ้างเขามาด้วยหวังจะให้ ข้าพเจ้ากลัวและกระทำเช่นนั้น จะได้บาปและเขาจะมีเรื่องป้ายร้ายข้าพเจ้า เพื่อจะเยาะเย้ยข้าพเจ้า
14 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอพระองค์ทรงระลึก ถึงโทบีอาห์และสันบาลลัท ตามสิ่งเหล่านี้ที่เขาได้กระทำ ทั้งโนอัดยาห์หญิงผู้เผยพระวจนะและผู้เผยพระวจนะอื่นๆ ซึ่งต้องการให้ข้าพระองค์กลัว
15 กำแพงจึงสำเร็จในวันที่ยี่สิบห้าเดือนเอลูล ในห้าสิบสองวัน
16 และอยู่มา เมื่อศัตรูทั้งสิ้นของเราทั้งหลายได้ยิน ประชาชาติทั้งปวงรอบเราก็กลัวและเขาก็น้อยเนื้อต่ำใจ เพราะเขาทั้งหลายหยั่งรู้ว่างานนี้ที่ได้สำเร็จไปก็ด้วย พระเจ้าของเราทรงช่วยเหลือ