9 แม่นกพิราบของฉัน แม่คนงามหมดจดของฉัน เป็นคนเดียวเธอเป็นคนเดียวของมารดาที่เป็นหัวรักหัวใคร่ของผู้ให้กำเนิดสาวๆทั้งหลายเห็นเธอ และเรียกเธอว่า ผาสุกทั้งเหล่ามเหสีและเหล่านางห้าม ก็สรรเสริญเยินยอเธอว่า
10 “แม่สาวคนนี้เป็นผู้ใดหนอ เมื่อมองลงก็ดังอรุโณทัยแจ่มจรัสดังดวงจันทร์ กระจ่างจ้าดังดวงสุริยันสง่าน่าเกรงขามดังกองทัพมีธงประจำ
11 ดิฉันลงไปในสวนมันฮ่อเพื่อจะดูหมู่ไม้เขียวตามหุบเขาว่าเถาองุ่นมีดอกตูมออกหรือเปล่าและเพื่อจะดูว่าผลทับทิมมีดอกแล้วหรือยัง
12 เมื่อดิฉันยังไม่ทันรู้ตัว มโนคติของดิฉันได้ กระทำให้ดิฉันเคลิ้มไปว่าได้อยู่ในรถทรงเคียงข้างเจ้านายของดิฉัน
13 กลับมาเถอะ กลับมาเถิด แม่ชาวชูเลมจ๋ากลับมาเถิด กลับมาเถอะจ๊ะ เพื่อพวกดิฉันจะได้เธอไว้ชมเชยนี่กระไรนะ เธอทั้งหลายจงมองตัวแม่ชาวชูเลมดังมองการเต้นรำแห่งมาหะนาอิม