15 วันนั้นเป็นวันแห่งพระพิโรธเป็นวันแห่งความทุกข์ใจและเป็นวันระทมเป็นวันพินาศและวันเริศร้างเป็นวันแห่งความมืดและความมืดครึ้มเป็นวันที่มีเมฆและความมืดทึบ
16 เป็นวันที่มีเสียงเขาสัตว์และวันโห่ร้องต่อเมืองทั้งหลายที่มีสันปราการและต่อป้อมสูง
17 เราจะนำทุกข์ภัยมาสู่มนุษย์เขาจะได้เดินไปเหมือนคนตาบอดเพราะเขาได้กระทำบาปต่อพระเจ้าโลหิตของเขาจะถูกเทออกเหมือนฝุ่นและเนื้อของเขาจะถูกเทออกเหมือนมูลสัตว์
18 เงินหรือทองคำของเขาก็ดีจะไม่สามารถช่วยกู้เขาได้ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้าพิภพทั้งสิ้นจะถูกเผาผลาญในไฟแห่งความหวงแหนของพระองค์พระองค์จะทรงกระทำให้ชาวพื้นพิภพทั้งสิ้นถึงที่สิ้นสุด เออ ถึงที่สิ้นสุดอย่างกะทันหัน