11 “ในวันนั้น เจ้าจะไม่ถูกกระทำให้อับอายด้วยการกระทำซึ่งเจ้าได้กบฏต่อเราเพราะในเวลานั้นเราจะคัดผู้โอ้อวดเห่อเหิมนั้นออกเสียจากท่ามกลางเจ้าเจ้าจึงจะไม่เย่อหยิ่งจองหองในภูเขาบริสุทธิ์ของเราอีกต่อไป
12 เพราะเราจะเหลือแต่คนที่ถ่อมใจและเจียมตัวไว้ในท่ามกลางเจ้าเขาจะแสวงหาที่ลี้ภัยในพระนามแห่งพระเจ้า
13 บรรดาคนที่เหลืออยู่ในอิสราเอลเขาจะไม่กระทำความผิดและไม่กล่าวคำมุสาและในปากของเขานั้นจะหาลิ้นที่ล่อลวงก็ไม่มี เพราะเขาทั้งหลายจะเที่ยวหากินและนอนลงและไม่มีผู้ใดกระทำให้เขากลัวเกรง”
14 “โอ บุตรีแห่งศิโยนเอ๋ย จงร้องเพลงเสียงดังโอ อิสราเอลเอ๋ย จงโห่ร้องเถิดจงเปรมปรีดิ์และลิงโลดด้วยเต็มใจของเจ้าเถิดนะ บุตรีแห่งเยรูซาเล็ม
15 พระเจ้าทรงล้มเลิกการพิพากษาลงโทษเจ้าแล้วพระองค์ทรงขับไล่ศัตรูของเจ้าออกไปแล้วกษัตริย์แห่งอิสราเอลคือพระเจ้าทรงอยู่ท่ามกลางเจ้าเจ้าจะไม่กลัวภัยพิบัติอีกต่อไป
16 ในวันนั้น เขาจะพูดกับเยรูซาเล็มว่า‘โอ ศิโยนเอ๋ย อย่ากลัวเลยอย่าให้มือของเจ้าอ่อนเพลียไป
17 พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าอยู่ท่ามกลางเจ้าเป็นนักรบผู้ประทานความมีชัยพระองค์ทรงเปรมปรีดิ์เพราะเจ้าด้วยความยินดีพระองค์จะทรงรื้อฟื้นเจ้าใหม่ด้วยความรักของพระองค์พระองค์จะทรงเริงโลดเพราะเจ้าด้วยร้องเพลงเสียงดัง