2 พระองค์ทรงเห็นเขียนไว้ว่าโมรเดคัยได้ทูลเรื่อง บิกธานาและเทเรชอย่างไร คือเรื่องขันทีสองคนของพระราชาผู้เฝ้าธรณีประตู หาช่องจะปลงพระชนม์กษัตริย์อาหสุเอรัส
3 พระราชาตรัสว่า “ได้ให้เกียรติและยศอะไรแก่โมรเดคัยเพราะเรื่องนี้บ้าง” ข้าราชการของพระราชาผู้ปรนนิบัติพระองค์ทูลว่า “ยังไม่ได้ให้สิ่งใด พ่ะย่ะค่ะ”
4 พระราชาตรัสว่า “ใครอยู่ในลานบ้าน” ฝ่ายฮามานพึ่งเข้ามาถึงพระลานชั้นนอกแห่งราชสำนัก เพื่อจะทูลพระราชาเรื่องเอาโมรเดคัยแขวนเสียที่ตะแลงแกง ซึ่งท่านได้เตรียมไว้สำหรับเขา
5 ข้าราชการของพระราชาจึงทูลพระองค์ว่า “นั่นฮามาน กำลังยืนอยู่ในพระลาน พ่ะย่ะค่ะ” และพระราชาตรัสว่า “ให้ท่านเข้ามานี่”
6 ฮามานจึงเข้ามา พระราชาตรัสกับท่านว่า “หากพระราชามีพระประสงค์จะประทาน เกียรติยศแก่บุคคลผู้ใดแล้ว พระราชาควรจะทำแก่เขาประการใด” และฮามานรำพึงในใจว่า “ผู้ใดเล่าที่พระราชาพอพระทัย จะประทานเกียรติยศมากกว่าข้า”
7 แล้วฮามานจึงทูลพระราชาว่า “เพื่อให้เกียรติแก่คนที่พระราชา พอพระทัยจะประทานเกียรติยศนั้น
8 ขอนำฉลองพระองค์ซึ่งพระราชาทรง และม้าซึ่งพระราชาทรง และซึ่งมีผ้าโพกหัว