10 นาก็ร้างพื้นดินก็เศร้าโศกเพราะข้าวถูกทำลายเสียเหล้าองุ่นใหม่ก็ไม่มีน้ำมันก็ขาดมือไป
11 ชาวนาทั้งหลายเอ๋ยจงงงงวยไปเถิดผู้แต่งเถาองุ่นเอ๋ยจงคร่ำครวญเนื่องด้วยข้าวสาลีและข้าวบารลีเพราะผลของนาก็ถูกทำลายไปหมด
12 เถาองุ่นก็เหี่ยวต้นมะเดื่อก็แห้งไปต้นทับทิม ต้นอินทผลัม และต้นท้อต้นไม้ในนาทั้งสิ้นก็เหี่ยวไปความยินดีก็ประลาตไปจากบรรดาบุตรของมนุษย์
13 ท่านปุโรหิตทั้งหลายเอ๋ย จงคาดเอวด้วยผ้ากระสอบและโอดครวญท่านผู้ปรนนิบัติที่แท่นบูชาจงคร่ำครวญท่านผู้ปรนนิบัติพระเจ้าของข้าพเจ้าจงเข้าไป สวมผ้ากระสอบนอนค้างคืนสักคืนหนึ่งเพราะว่าธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาได้ขาดไปเสียจากพระนิเวศแห่งพระเจ้าของท่าน
14 จงเตรียมตัวทำพิธีอดอาหารจงเรียกประชุมตามพิธีจงรวบรวมบรรดาผู้ใหญ่และชาวแผ่นดินทั้งสิ้นไปยังพระนิเวศของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านและร้องทูลต่อพระเจ้า
15 อนิจจาหนอวันนั้นเพราะวันแห่งพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ววันนั้นจะมา เป็นการทำลายจากองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
16 อาหารถูกกีดกันออกไปต่อหน้าต่อตาของพวกเราแล้วความร่าเริงและความยินดีก็ขาดไปจากพระนิเวศแห่งพระเจ้าของเราแล้ว มิใช่หรือ