2 โค‌รินธ์ 3:12-18 TH1971

12 เมื่อ​เรา​มี​ความ‍หวัง​อย่าง​นั้น​แล้ว​เรา​จึง​กล้า​มาก​ขึ้น​ที่​จะ​พูด

13 เรา​ไม่​เหมือน​โม‌เสส​ที่​เอา​ผ้า​คลุม‍หน้า​ไว้ เพื่อ​ไม่​ให้​ชน‍อิส‌รา‌เอล​เห็น​อว‌สาน​ของ​รัศมี​ที่​ค่อยๆ​จาง​ไป​นั้น

14 แต่​จิต‍ใจ​ของ​เขา​แข็ง​กระ‌ด้าง​ไป​เสีย เพราะ​ตลอด​มา​จน​ถึง​ทุก​วัน‍นี้ เมื่อ​เขา​อ่าน​พันธ‌สัญ‌ญา​เดิม ผ้า​คลุม​นั้น​ยัง​คง​อยู่​มิ​ได้​เปิด​ออก แต่​ผ้า​คลุม​นั้น​เปิด​ออก​แล้ว​โดย​พระ‍คริสต์

15 แต่​ว่า​ตลอด​มา​ถึง​ทุก​วัน‍นี้ ขณะ‍ใด​ที่​เขา​อ่าน​คำ​ของ​โม‌เสส ผ้า‍คลุม​นั้น​ก็​ยัง​ปิด‍บัง​ใจ​ของ​เขา​ไว้

16 แต่​เมื่อ​ผู้​ใด​หัน‍กลับ​มา​หา​องค์‍พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผ้า‍คลุม​นั้น​ก็​จะ​เปิด​ออก

17 องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​เป็น​พระ‍วิญ‌ญาณ และ​พระ‍วิญ‌ญาณ​ของ​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​อยู่​ที่‍ไหน เสรี‍ภาพ​ก็​มี​อยู่​ที่‍นั่น

18 แต่​เรา​ทั้ง‍หลาย​ไม่​มี​ผ้า​คลุม‍หน้า​แล้ว จึง​แลดู​พระ‍สิริ​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ตัว​เรา​ก็​เปลี่ยน​ไป​เป็น​เหมือน​พระ‍ฉาย​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า คือ​มี​ศักดิ์‍ศรี​เป็น​ลำ‌ดับ​ขึ้น​ไป เช่น​อย่าง​ศักดิ์‍ศรี​ที่​มา​จาก​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ซึ่ง​เป็น​พระ‍วิญ‌ญาณ