ยูดา 1:7-13 TH1971

7 เช่น​เดียว​กับ​เมือง​โส‌โดม​และ​เมือง​โก‌โม‌ราห์​และ​เมือง​ที่​อยู่​รอบๆ​นั้น ที่​ได้​ประ‌พฤติ​ชั่ว​และ​มัว‍เมา​ใน​กาม​วิตถาร ก็​ได้​ทรง​บัญ‌ญัติ​ไว้​เป็น​ตัวอย่าง​ของ​การ​ที่​จะ​ต้อง​ได้​รับ​อาช‌ญา​ใน​ไฟ​นิรันดร์

8 แม้​กระ‌นั้น​เขา​เหล่า​นั้น​ก็​ยัง​เพ้อฝัน​กระ‌ทำ​ให้​ตัว​เป็น​มล‌ทิน และ​ประ‌มาท​อำ‌นาจ​ของ​ผู้ใหญ่ และ​พูด‍จา​ก้าวร้าว​ศักดิ์​สิริ‌เทพ

9 ฝ่าย​อัคร‌เทว‌ทูตาธิบดี​มีคา‌เอล ครั้ง​เมื่อ​ท่าน​โต้เถียง​กับ​มาร​เรื่อง​ศพ​ของ​โมเสส ท่าน​เอง​ก็​ยัง​ไม่​บัง‍อาจ​กล่าว​ก้าวร้าว​ต่อ​มาร​เลย เป็น​แต่​เพียง​กล่าว​ว่า “ให้​องค์​พระ‍ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง‍ขนาบ​เจ้า​เถิด”

10 แต่​ว่า​คน​เหล่านี้​พูด​ก้าวร้าว​สิ่ง​ที่​เขา​เอง​ไม่​เข้าใจ และ​การ​ซึ่ง​เขา​รู้สึก​ตาม​สัญ‌ชาต‌ญาณ เหมือน​สัตว์​เดีย‌รัจ‌ฉาน​ที่​ไม่​มี​ความ​คิด เขา​ก็​ต้อง​ถึง​หายนะ​ด้วย​การ​นั้น

11 วิบัติ​จง​มี​แก่​เขา เพราะ​เขา​ได้​ประ‌พฤติ​ตาม​อย่าง​คา‌อิน และ​ได้​ปล่อย​ตัว​ไป​ตาม​ความ​ผิด​พลาด​ของ​บา‌ลา‌อัม เพราะ​เห็น​แก่​สินจ้าง ฉะนั้น​จึง​ได้​พินาศ​ไป​ใน​การ​กบฏ​อย่าง​โคราห์

12 คน​เหล่านี้​เป็น​หิน​โส‌โครก​ใน​งาน​เลี้ยง​สัม‌พันธ‌ไม‌ตรี​ของ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย เพราะ​เขา​ร่วม​เลี้ยง​กัน​อย่าง​ถึง​ใจ​โดย​ไม่​กลัว​เกรง เขา​เป็น​ผู้​เลี้ยง​แกะ​ที่​เลี้ยง​แต่​ตัว​เอง เป็น​เมฆ​ที่​ไม่​มี​น้ำ​ที่​ถูก​พัด​ลอย​ไป​ตาม​ลม เป็น​ต้น‍ไม้​ที่​ไร้ผล​ใน​ฤดู​ที่​ออก​ผล และ​ตาย​มา​สองหน​แล้ว​เพราะ​ถูก​ถอน​ออก​ทั้ง​ราก

13 เป็น​คลื่น​อัน​ร้ายแรง​ใน​มหา‌สมุทร​ที่​ซัด​ฟอง​ของ​ความ​บัดสี​ของ​ตน​เอง​ขึ้น​มา เขา​เป็น​ดาว​ที่​พลัด​ออก​ไป​นอก​วง​โคจร เป็น​ผู้​ที่​ตก​อยู่​ใน​ความ​มืด​ทึบ​ตลอด‍กาล