1 วิบัติแก่ผู้ที่วางแผนร้ายและคิดทำชั่วอยู่บนที่นอนของตนพอรุ่งเช้าพวกเขาก็ออกไปทำเพราะมีอำนาจในมือที่ทำได้
2 พวกเขาโลภที่นา แล้วก็ยึดเอาไปพวกเขาโลภบ้านเรือนและก็ริบไปเสียพวกเขากดขี่คนและครัวเรือนของเขาและกดขี่คนกับทรัพย์สินของเขา
3 ดังนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ว่าดูเถิด เรากำลังวางแผนให้สิ่งเลวร้ายตกกับพงศ์พันธุ์นี้ซึ่งพวกเจ้าจะหลบคอไม่พ้นและพวกเจ้าจะเดินอย่างผึ่งผายไม่ได้เพราะมันจะเป็นเวลาเลวร้าย
4 ในเวลานั้นจะมีคนยกสุภาษิตเย้ยพวกเจ้าและเขาจะร่ำไห้ด้วยการโอดครวญอย่างขมขื่นว่า“พวกเราถูกทำลายจนป่นปี้พระองค์ทรงเปลี่ยนกรรมสิทธิ์ที่ดินของประชาชนของข้าพระองค์ทรงยึดไปจากข้าแล้วหนอพระองค์ทรงแบ่งไร่นาของเราแก่บรรดาคนที่จับเราเป็นเชลย”
5 ดังนั้น สำหรับเจ้า จะไม่มีใครได้จับฉลากแบ่งที่ดินกันในชุมชนของพระยาห์เวห์
6 พวกเขาเทศนาว่า “อย่าเทศนาอย่าให้ใครเทศนาเรื่องเหล่านี้ความอัปยศจะไม่กลับมาอีก”
7 โอ พงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย ควรจะพูดเช่นนี้หรือ?พระยาห์เวห์หมดความอดทนแล้วหรือ?สิ่งเหล่านี้เป็นการกระทำของพระองค์หรือ?ถ้อยคำของเราทำให้เกิดผลดีแก่ผู้ดำเนินชีวิตอย่างซื่อตรงมิใช่หรือ?