13 Pinuntahan nga ni Bagoas si Judith at sinabi rito, “Magandang dilag, inaanyayahan ka ng aking panginoon sa kanyang tolda bilang panauhing pandangal sa kanyang salu-salo. Halika't makipag-inuman sa amin at magpakasaya. Ipalagay mong ikaw ay isang babaing taga-Asiria na dumalo sa palasyo ni Nebucadnezar.”
14 “Sino akong tatanggi sa aking panginoon?” tugon ni Judith. “Ikagagalak kong gawin ang anumang makalulugod sa kanya. At iyon ay ikararangal ko hanggang sa araw ng aking kamatayan.”
15 Nagbihis nga si Judith ng magarang damit at isinuot ang lahat ng panggayak at alahas. Naunang lumakad ang kanyang kasamang lingkod at inilatag sa lupa, sa harapan ni Holofernes, ang mga balahibo ng tupa na bigay ni Bagoas para gamiting sandalan ni Judith kapag siya'y kumakain.
16 Nang dumating si Judith at maupo sa kanyang lugar, gayon na lamang ang paghanga ni Holofernes. Nakadama siya ng masidhing pagnanasang angkinin ang kagandahan nito. Katunayan, mula pa noong una niyang makita ito, naghahanap na siya ng pagkakataon para maangkin ito.
17 Kaya't ang sabi niya rito, “Uminom ka at makipagsaya sa amin.”
18 Sumagot si Judith, “Talagang iyan po ang gagawin ko, aking panginoon. Ito na ang pinakadakilang araw sa buong buhay ko.”
19 Pagkatapos, kinuha niya ang inihanda ng kanyang lingkod, at siya'y kumain at uminom sa harapan ni Holofernes.