2 Pagsikat ng araw, ang bawat matapang na lalaki ay kumuha ng sandata at lumabas ng bayan. Pumili kayo ng isang tagapanguna nila at kumilos kayo na parang kayo'y bababâ sa kapatagan upang sumalakay sa kampo ng mga taga-Asiria, ngunit huwag kayong bababâ.
3 Kukunin ng mga taga-Asiria ang kanilang mga sandata, at magtatakbuhan sa kampo nila upang gisingin ang kanilang mga pinuno. Pupunta naman ang mga ito sa tolda ni Holofernes subalit hindi nila siya matatagpuan. Malilito sila at magsisitakas.
4 Sa gayon, habulin ninyo sila, kayong lahat na naninirahan sa loob ng mga hangganan ng Israel. Patayin ninyo ang lahat ng inyong aabutan.
5 Ngunit bago ang lahat, dalhin ninyo sa akin ang Ammonitang si Aquior. Nais kong makita niya at kilalanin ang taong humamak sa Israel at nagsugo sa kanya rito sa paniniwalang siya'y mamamatay na kasama natin.”
6 Sinundo nga nila si Aquior mula sa bahay ni Uzias. Nang dumating ito at makita ang ulo ni Holofernes na hawak ng isa sa mga kalalakihang nagkakatipon, nawalan siya ng malay at bumagsak sa lupa.
7 Itinayo nila siya at siya'y nagpatirapa sa paanan ni Judith bilang pagbibigay-galang. “Ang papuri sa iyo ay aawitin sa lahat ng kampo sa Juda at sa gitna ng mga bansa. Manginginig sila kapag narinig ang iyong pangalan.
8 Maaari bang isalaysay mo ngayon sa akin ang kabuuan ng iyong ginawa sa loob ng nagdaang mga araw?” ang wika niya. Kaya't sa harapan ng mga tao, isinalaysay ni Judith ang lahat ng ginawa niya mula nang siya'y umalis hanggang sa sandaling iyon na nag-uulat siya sa kanila.