14 Onun güvendiği şey kırılır,Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.
15 Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker,Ona tutunur, ama ağ taşımaz.
16 Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır,Dalları bahçenin üzerinden aşar;
17 Kökleri taş yığınına sarılır,Çakılların arasında yer aranır.
18 Ama yerinden sökülürse,Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.
19 İşte sevinci böyle son bulur,Yerinde başka bitkiler biter.
20 “Tanrı kusursuz insanı reddetmez,Kötülük edenlerin elinden tutmaz.