12-13 Altını, gümüşü, değerli taşları, incileri, ince keteni, ipeği, mor ve kırmızı kumaşları, her çeşit kokulu ağacı, fildişinden yapılmış her çeşit eşyayı, en pahalı ağaçlardan, tunç, demir ve mermerden yapılmış her çeşit malı, tarçın ve kakule, buhur, güzel kokulu yağ, günnük, şarap, zeytinyağı, ince un ve buğdayı, sığırları, koyunları, atları, arabaları ve köleleri, insanların canını satın alacak kimse yok artık.
14 “Diyecekler ki,‘Canının çektiği meyveler elinden gitti,Bütün değerli ve göz alıcı malların yok oldu.İnsanlar bunları bir daha göremeyecek.’
15 Babil'de bu malları satarak zenginleşen tüccarlar, kentin çektiği ıstıraptan dehşete düşecekler. Uzakta durup ağlayacak, yas tutacaklar.
16 “ ‘Vay başına, vay!’ diyecekler.‘İnce keten, mor ve kırmızı kumaş kuşanmış,Altın, değerli taş ve incilerle süslenmişKoca kent!
17-18 Onca büyük zenginlikBir saat içinde yok oldu.’“Gemi kaptanları, yolcular, tayfalar, denizde çalışanların hepsi, onu yakan ateşin dumanını görünce uzakta durup, ‘Koca kent gibisi var mı?’ diye feryat ettiler.
19 Başlarına toprak döktüler, yas tutup ağlayarak feryat ettiler:‘Vay başına koca kent, vay!Denizde gemileri olanların hepsiOnun sayesinde, onun değerli mallarıylaZengin olmuşlardı.Kent bir saat içinde viraneye döndü.’
20 Ey gök, kutsallar, elçiler, peygamberler!Onun başına gelenlere sevinin!Çünkü Tanrı onu yargılayıp hakkınızı aldı.”