26 Коли ж виновник убийства та вийде за гряницю охоронного свого міста,
27 І кровоместник запопаде його за границею охоронного міста його, і кровоместник вбє убийцю, то не буде на йому вини за кров.
28 Бо в охоронному містї свому він мусїв пробувати до смерти великого сьвященника; а по смерти великого сьвященника може убийця вернутись в землю батьківщини своєї.
29 І буде се вам установою правосуддя в роди ваші по всїх оселях ваших.
30 Кожного, хто вбив людину: після переслуху сьвідків треба вбити душогубця; тілько один сьвідок не може доказати, щоб вбити його.
31 І не приймете викупу за душу душогубця, що повинен вмерти, тілько він мусить вмерти.
32 І не приймете викупу за такого, що втїк до охоронного міста, щоб можна було йому вернутись та й жити в землї перед смертю сьвященника.