7 Tôi làm y như đã được truyền. Ban ngày tôi mang bao hành lý ra đi như thể bị đi lưu đày; tối lại tôi dùng tay mình đào tường, rồi tôi mang bao ấy ra đi trong đêm tối. Tôi vác nó trên vai ra đi trước mắt họ.
8 Ðến sáng ngày, lời của CHÚA đến với tôi,
9 “Hỡi con người, há chẳng phải nhà I-sơ-ra-ên, nhà phản loạn, đã hỏi ngươi, ‘Ông làm gì thế?’ hay chăng?
10 Ngươi hãy bảo chúng, ‘CHÚA Hằng Hữu phán thế nầy, “Sứ điệp nầy liên quan đến người cầm quyền tại Giê-ru-sa-lem và toàn thể nhà I-sơ-ra-ên do những người trong thành đó lãnh đạo.”
11 Hãy bảo, “Tôi là dấu hiệu cho anh chị em. Những gì tôi làm cũng sẽ xảy ra cho họ. Rồi đây họ sẽ bị bắt đi lưu đày.
12 Người cầm quyền giữa họ sẽ vác bao đồ của mình trên vai và ra đi lúc trời sụp tối. Người ta sẽ đào một lỗ hổng ở chân tường để ông ấy vác bị chui qua đó mà đi. Ông ấy sẽ che mặt mình lại để mắt ông khỏi phải nhìn thấy xứ sở.”’
13 Nhưng Ta sẽ giăng lưới của Ta ra để bắt nó, và nó sẽ bị sập vào bẫy lưới. Ta sẽ đem nó qua Ba-by-lôn, xứ của dân Canh-đê. Tuy nhiên nó sẽ không được thấy xứ ấy, dù nó sẽ chết ở đó.