1 EN Dawid het in Nob gekom by die priester Ahiméleg; en Ahiméleg het Dawid bewend tegemoetgegaan en hom gevra: Waarom is u alleen, en is daar niemand by u nie?
2 En Dawid sê aan die priester Ahiméleg: Die koning het my ’n opdrag gegee en aan my gesê: Laat geen mens iets van die saak weet waarvoor ek jou stuur en wat ek jou opdra nie. Daarom het ek die dienaars ’n sekere plek aangewys.
3 Maar nou, wat is hier by u? Gee vyf brode in my hand, of wat beskikbaar is.
4 En die priester het Dawid geantwoord en gesê: Hier is geen gewone brood by my nie; hier is net heilige brood. As die dienaars hulle maar net vir vroue in ag geneem het.
5 Toe antwoord Dawid die priester en sê vir hom: Sekerlik is die vroue aan ons onthou soos altyd wanneer ek uittrek. Dus is die uitrustings van die dienaars heilig, alhoewel dit ’n ongewyde onderneming is — hoeveel te meer as hulle vandag deur die uitrusting geheilig word!
6 Toe gee die priester hom die heilige brood, want daar was geen ander brood nie, behalwe die toonbrode wat voor die aangesig van die Here weggeneem word, om vars brood neer te sit op die dag as dit weggeneem word.
7 Maar daar was ’n man uit die dienaars van Saul wat dieselfde dag opgesluit was voor die aangesig van die Here, en sy naam was Doëg, die Edomiet, die opsigter oor die veewagters van Saul.