10 En Hy het die hemel gebuig en neergedaal, en donkerheid was onder sy voete.
11 En Hy het op ’n gérub gery en gevlieg; ja, Hy het gesweef op die vleuels van die wind.
12 Duisternis het Hy sy skuilplek gemaak, sy hut rondom Hom: duisternis van waters, diktes van wolke.
13 Deur die glans voor Hom het sy wolke verbygetrek, hael en gloeiende kole.
14 En die Here het in die hemel gedonder, en die Allerhoogste het sy stem laat hoor; hael en gloeiende kole.
15 En Hy het sy pyle uitgestuur en hulle verstrooi; ja, sy bliksems in menigte, en Hy het hulle verwar.
16 En die beddings van die waters het sigbaar geword, en die fondamente van die wêreld is blootgelê vanweë u dreiging, o Here, vanweë die geblaas van die wind van u neus.