8 Want om U ontwil dra ek smaad, bedek skande my aangesig.
9 Vreemd het ek vir my broers geword en ’n onbekende vir die seuns van my moeder.
10 Want die ywer vir u huis het my verteer, en die smaadhede van die wat U smaad, het op my geval.
11 Wat my aangaan, my siel het geween met vas; maar dit het smaadhede vir my geword.
12 Ek het ook ’n rougewaad my kleding gemaak en vir hulle ’n spreekwoord geword.
13 Die wat in die poort sit, praat van my — ook die spotlied van die wat sterk drank drink.
14 Maar ek — my gebed is tot U, o Here: in die tyd van genade, o God, verhoor my deur die grootheid van u goedertierenheid, deur die trou van u heil!