10 Die Here het die Amoriete laat vlug vir die Israeliete, en die Israeliete het baie Amoriete daar by Gibeon doodgemaak. Hulle het die Amoriete gevolg en gejaag op die pad oor die berg na die stad Bet-Goron. Hulle het aangehou om die Amoriete te volg en dood te maak tot by die stede Aseka en Makkeda.
11 Die Amoriete het weggevlug van die Israeliete, en toe die Amoriete op die pad was van die berg na die stad Bet-Goron, het die Here groot haelstene laat val op hulle. Baie Amoriete het gesterf, meer Amoriete as wat die Israeliete met hulle swaarde doodgemaak het.
12 Josua het daardie dag met die Here gepraat, die dag toe die Here die Israeliete laat wen het teen die Amoriete. Die Israeliete het gehoor toe Josua sê:“Son, jy moet stilstaanby die stad Gibeon,maan, jy moet stilstaanin die Ajalon-vallei.”
13 Die son en die maan het toe stilgestaan totdat die Israeliete hulle vyande oorwin het. Dit is so geskryf in die Boek van Jasar: Die son het stilgestaan hoog in die lug, die son het omtrent ’n hele dag lank nie ondergegaan nie.
14 Daar was nog nooit ’n dag soos hierdie dag nie, nie voorheen nie en ook nie later nie. Die Here het gedoen wat ’n mens vir Hom gevra het, want die Here het self oorlog gemaak, sodat die Israeliete hulle vyande kon oorwin.
15 Josua en al die manne van Israel het teruggegaan na die kamp by die stad Gilgal.
16 Daardie vyf konings het gevlug en hulle het gaan wegkruip in ’n grot by die stad Makkeda.