1 Die koning van Arad, ’n Kanaäniet, het in die Suid-land gewoon. Toe hy hoor dat die Israeliete aankom op die pad na Atarim, het hy oorlog gemaak teen hulle, en party van hulle het sy gevangenes geword.
2 Die Israeliete het ’n gelofte gemaak. Hulle het aan die Here belowe en gesê: “As U ons laat wen teen hierdie mense, dan sal ons hulle stede heeltemal verwoes.”
3 Die Here het gedoen wat die Israeliete gevra het, Hy het hulle laat wen teen die Kanaäniete. Die Israeliete het die Kanaäniete almal doodgemaak en hulle stede heeltemal verwoes. Hulle het daardie plek toe Gorma genoem.
4 Die Israeliete het van Hor-berg verder gegaan op die pad na die Riet-see. Hulle wou óm die land Edom gaan. Maar die mense het moeg geword op die pad
5 en hulle het teen God en Moses gepraat en gekla. Hulle het gesê: “Hoekom het julle ons uit Egipte gebring om in die woestyn te sterf? Want hier is nie kos en water nie, en ons is moeg vir hierdie slegte kos.”
6 Toe het die Here slange gestuur wat vlerke het. Die slange het die mense gepik, en baie Israeliete het gesterf.
7 Die mense het na Moses toe gekom en gesê: “Ons het sonde gedoen, want ons het teen die Here en teen jou gepraat. Jy moet tot die Here bid en jy moet vra dat Hy die slange moet wegneem van ons.”Moses het toe gebid soos die volk gevra het,
8 en die Here het vir hom gesê: “Jy moet ’n slang maak wat vlerke het en jy moet die slang vasmaak aan ’n vlagpaal. As ’n slang iemand gepik het, dan moet daardie persoon na die slang op die paal kyk, en dan sal die persoon nie sterf nie.”
9 Moses het ’n slang van brons gemaak en hy het die slang vasgemaak aan ’n vlagpaal. Wanneer ’n slang iemand gepik het, en die persoon kyk na die slang van brons, dan het hy nie gesterf nie.
10 Die Israeliete het verder gegaan en hulle het hulle tente opgeslaan by Obot.
11 Hulle het van Obot verder gegaan en hulle het hulle tente opgeslaan by Ije-Abarim, naby die land Moab, by die oostekant.
12 Hulle het van daar verder gegaan en hulle het hulle tente opgeslaan in die Sered-vallei.
13 Hulle het van daar verder gegaan en hulle het hulle tente opgeslaan langs die Arnon-rivier wat uit die Amoriete se land deur die woestyn vloei. Die Arnon-rivier is die grens tussen die land Moab en die land van die Amoriete.
14 Dit is hoekom daar in die Boek van die Oorloë van die Here geskryf is:“By Waheb in Sufa,en by die valleie,by die Arnon-rivier,
15 en by die veld tot onderin die valleie,tot waar die stad Ar is,langs die land Moab.”
16 Die Israeliete het van daar verder gegaan na die put Beër. Die Here het voorheen met Moses van hierdie put gepraat toe Hy gesê het: “Maak die volk bymekaar sodat Ek vir hulle water uit die put kan gee.”
17 Daardie tyd het die Israeliete hierdie lied gesing:“Put, jy moet vol water word,hulle moet vir jou sing.
18 Dit is leiers wat hierdie putgegrawe het,die belangrike mensevan die volkhet jou gegrawemet hulle septersen hulle kieries.”Die Israeliete het uit die woestyn na Mattana gegaan,
19 van Mattana na Nagaliël, van Nagaliël na Bamot,
20 en van Bamot na die vallei wat in die land Moab is, naby die boonste punt van Pisga-berg. Van daar kyk ’n mens af na die droëland.
21 Die Israeliete het boodskappers gestuur na Sihon, koning van die Amoriete, en hulle het vir hom gevra:
22 “Ons wil deur jou land gaan. Ons sal nie wegdraai na die koringlande of die wingerde nie en ons sal nie water drink uit die putte nie. Ons sal op die Koningspad bly, totdat ons deur jou land is.”
23 Maar Sihon wou nie hê dat die Israeliete deur sy land moet gaan nie. Hy het al sy manne bymekaargeroep en hulle het gegaan om die Israeliete in die woestyn te ontmoet. Toe hy by die stad Jahas kom, het hy oorlog begin maak teen die Israeliete.
24 Maar die Israeliete het hard geveg en hulle het hom oorwin. Hulle het sy land gevat van die Arnon-rivier tot by die Jabbok-rivier en tot teen die land van die Ammoniete, want die Ammoniete op die grens was baie sterk.
25 Die Israeliete het al daardie stede gevat en hulle het in die Amoriete se stede gaan woon, in Gesbon en al die dorpe daar naby.
26 Gesbon was die stad van Sihon, koning van die Amoriete. Hy het oorlog gemaak teen die eerste koning van Moab en hy het sy hele land gevat, tot by die Arnon-rivier.
27 Dit is hoekom hulle hierdie lied sing:“Kom na Gesbon, bou dit,bou die stad van Sihon,
28 want daar het ’n vuuruit Gesbon gekom,’n vlam uit die stadvan koning Sihon.Die vuur het die mensevan die stad Ar-Moabverbrand,die mense aan wiedie hoë plekke bydie Arnon-rivier behoort.
29 Moab, dit sal sleg gaanmet jou.Volk van Kemos,julle sal sterf.Jou seuns vlug,jou dogters is gevangenesvan Sihon, die koningvan die Amoriete.
30 Ons het hulle geskiet.Die mense het gesterfvan die stad Gesbontot by die stad Dibon.Ons het hulle verwoestot by die stad Nofagnaby die stad Medeba.”
31 Die Israeliete het gaan woon in die land van die Amoriete.
32 Moses het spioene na die stad Jaser gestuur, en die Israeliete het die dorpe naby die stad oorwin. Hulle het die Amoriete wat daar was, weggejaag.
33 Die Israeliete het weggedraai en hulle het op die pad na die land Basan gegaan. Koning Og van Basan het gekom om hulle te ontmoet, hy en al sy manne het gekom. Hy wou oorlog maak teen hulle by die stad Edreï.
34 Die Here het vir Moses gesê: “Jy moenie bang wees vir koning Og nie. Ek sal jou laat wen teen hom en al sy manne en sy land. Jy moet doen met hom wat jy gedoen het met koning Sihon van die Amoriete wat in Gesbon gewoon het.”
35 Die Israeliete het Og en al sy manne oorwin. Nie een het aangehou lewe nie. Die Israeliete het sy land gevat.