8 dit is nou te sê as die koning dit wil doen, is dat u en Haman môre weer my gaste sal wees by ’n ete. By daardie ete sal ek vir u sê wat ek wil hê.”
9 Haman is vrolik en opgeruimd daar weg. Maar toe hy vir Mordegai by die hek van die paleis sien sit en dié weer nie opstaan om hom te groet nie, was hy woedend.
10 Haman het hom egter ingehou en huis toe gegaan. Daar aangekom, het hy sy vriende en sy vrou, Seres, geroep
11 en by hulle gespog oor hoe ryk hy was en hoe baie kinders hy gehad het. Hy het ook gespog oor die feit dat die koning hom eerste minister gemaak het en dat hy baie belangriker was as al die ander amptenare.
12 “En wat meer is,” spog Haman toe verder, “koningin Ester het ’n ete spesiaal net vir my en die koning gegee. En sy het my uitgenooi om môre weer saam met haar en die koning te eet.
13 Maar tog beteken dit alles vir my niks terwyl daardie Jood Mordegai nog by die paleis se ingang sit nie.”
14 Sy vrou, Seres, en sy vriende gee hom toe ’n plan: “Hoekom laat bou jy nie ’n 23 meter hoë galg nie? Dan kan jy môreoggend vir die koning vra om Mordegai te laat ophang. Daarna kan jy sonder probleme saam met die koning na die ete toe gaan.” Haman het van die idee gehou en die galg laat bou.