6 Nadat Haman ingekom het, vra die koning vir hom: “Daar is iemand wat ek wil vereer. Wat moet ek vir hierdie man doen?” Haman dink toe so by homself: “Aan wie anders as aan my sou die koning eer wou bewys?”
7-8 Daarom sê hy toe: “Laat hulle vir hom ’n koninklike kleed bring soos dié wat die koning dra en ’n perd waarop die koning self al gery het met die koninklike embleem op sy kop.
9 Kry dan een van u hoogste amptenare om die kleed vir hom om te hang en hom op die perd oor die stadsplein te lei. So ver hulle gaan, moet hy dan uitroep: So lyk dit as die koning aan iemand eer bewys!”
10 Toe sê die koning vir Haman: “Vat dadelik die kleed en die perd en gaan gee dit vir Mordegai, die Jood wat daar by die hek van die paleis sit. Jy moet alles doen wat jy voorgestel het.”
11 Haman het toe die kleed en die perd gevat, die kleed om Mordegai gehang, hom op die perd laat klim en hom toe oor die stadsplein gelei. So ver hulle gegaan het, het hy uitgeroep: “So lyk dit as die koning aan iemand eer bewys!”
12 Daarna het Mordegai teruggegaan na die paleishek toe. Haman is egter hoogs ontsteld en vernederd terug na sy eie huis.
13 Daar het hy vir sy vrou, Seres, en sy vriende alles vertel wat met hom gebeur het. Toe het sy en sy raadgewers vir hom gesê: “Aangesien Mordegai, die man wat jou verneder het, ’n Jood is, sal jou planne teen hom nie slaag nie. Hy gaan beslis jou ondergang beteken.”